Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
mais — ə. böhtançı, fitnəkar, aravuran … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şərçil — (Böyük Qarakilsə, Şərur) böhtançı. – Bağır çox şərçil adamdı (Böyük Qarakilsə); – Gözü qırmızı adam şərçil olar (Şərur) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şərşəmətə — (Meğri) aravuran, böhtançı. – Şərşəmətə Mohmıt gedey altda üsdə dişinin dibinnən qurtaranı dey … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bədgu — f. 1) pisliyə danışan, başqası haqqında pis sözlər söyləyən; 2) iftiraçı, böhtançı; 3) qeybətçi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ziştgu — f. 1)pis danışan; 2) böhtançı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cəncəl — 1. sif. Qarışıq, dolaşıq, davalı, qalmaqallı, şər. <Dilara Ağagülə:> Nə üçün bütün bu cəncəl işlərdə gərək həmişə sən iştirak eləyəsən? Ə. M.. Fotoqraf. . özünü cəncəl işlərdən uzaq tuturdu. . S. Vəliyev. 2. Davakar, qalmaqalçı, öcəşkən,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəncəlçi — sif. Cəncəl salan, qalmaqal salan, cəncəl, böhtançı, fitnəkar, cəncəl salmağı sevən, davakar. Çox cəncəlçi adamdır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fasiq — is. <ər.> 1. Günah işlərlə məşğul olan adam; dinsiz. <Quşbazoğlunun> Allahı da, dini də pul, dövlət və zülm idi. Həm də çox hiyləgər və fasiq adam idi. «Qatır Məmməd». <İbrahim:> Ayağıma dəmir çarıq geyib, əlimə dəmirdən əsa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iftiraçı — is. İftira edən, böhtan atan, böhtançı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
material — <lat.> 1. Bir şey qayırmaq, istehsal etmək, qurmaq üçün işlədilən cisim, şey, maddə, ləvazimat, xammal. Tikinti materialı. – <Direktor:> Material var. Taxtaşalban göndəriblər. M. Hüs.. Qum, çınqıl və başqa materiallar daşıyan onlarca… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
